The raccoon (Procyon lotor), sometimes spelled as racoon, also known as the common raccoon, North American raccoon, northern raccoon, ring-tailed raccoon and colloquially as coon, is a bear-like mammal about the size of a small to medium sized dog. The animal has a body length of of 40 to 80 cm and a body weight of 3.5 to 9 kg. The raccoon has gray to brown fur. It has a black mask around its eyes with white fur around the mask, and it has a bushy ringed tail and black paws with five toes.
The raccoon is a very good climber and can go down a tree backwards or face first.
The raccoon is originally a North and Central American species, occurring from the Canadian prairies southwards across the United States (except for parts of the Rocky Mountains and the deserts) to Panama.
Due to the deliberate introduction of the raccoon into other countries, the common raccoon can also be found now in Europe, Central Asia and Japan. Their original habitats are deciduous and mixed forests, but due to their adaptability they have extended their range to mountainous areas, coastal marshes, and even urban areas.
The raccoon is usually nocturnal and is omnivorous, with a diet consisting of about 40% invertebrates, 33% plant foods, and 27% vertebrates.Common foods include fruits, nuts berries, insects, rodents, frogs, eggs and crayfish.
This picture was taken in the Zoo of Cologne, Germany.
De wasbeer of gewone wasbeer (Procyon lotor) is een roofdier uit de familie der Procyonidae (kleine beren).
Het is de meest algemene wasbeersoort en komt wijdverspreid en in grote aantallen in Noord- en Midden-Amerika, van zuidelijk Canada tot in Panama, voor. De wasbeer heeft een groot aanpassingsvermogen en bewoont daardoor een groot aantal biotopen, maar zijn voorkeur gaat toch uit naar bosrijke gebieden, voornamelijk loofwouden, met meren en waterstroompjes. Daarnaast leeft de wasbeer ook in stedelijke gebieden, kuststreken en berggebieden tot 2500 meter hoogte.
Rond 1935 zijn in Duitsland wasberen ingevoerd om ze voor de pels te fokken. Ontsnapte dieren hebben ze zich in Europa als exoot verspreid en een verwilderde populatie opgebouwd waaronder in Duitsland, Frankrijk, Zwitserland, Slowakije, Polen, Hongarije, Denemarken, België en Nederland (oostelijke provincies).
Als immigrant is de wasbeer echter lang niet zo schadelijk als de muskusrat.
Wasberen zijn direct herkenbaar aan hun karakteristieke zwart-met-witte gezichtsmasker en de ruige, zwartgeringde staart. Het aantal ringen is meestal vijf, maar varieert van vier tot tien. Verder heeft de wasbeer een brede kop met een spitse snuit, korte, afgeronde oren, een gedrongen lichaamsbouw en lange poten. De lange, dichte vacht varieert in kleur van grijsachtig bruin tot donkergrijs. De wasbeer heeft een kop-romplengte van 40 tot 80 cm, een schouderhoogte van 30 tot 35 cm, een lichaamsgewicht van 3,5 tot 9 kg en een staart van 20 tot 40 cm. Het dier is een betere klimmer dan men op grond van het uiterlijk zou verwachten.
Wasberen zijn omnivoren en niet kieskeurig wat betreft hun voedsel. In de natuur eten ze vooral kleine dieren zoals wormen, rivierkreeften, weekdieren, kikkers, kleine zoogdieren, hagedissen, vissen, insectenlarven en zelfs slangen. Ook eten wasberen de eieren en jongen van vogels en schildpadden. Wasberen zijn dol op vruchten, zoals appels, pruimen, bessen. Maar ook op maïs, aardappels, eikels en granen.
Deze foto is gemaakt in de Kölner Zoo in Keulen, Duitsland.
___________________________________________________________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
___________________________________________________________________________
.
.
